گاهى در ناخودآگاه فضاى اندیشگى ایران، «علوم انسانى» در برابر علوم دقیقه و علوم زیستى، علمى غربى و وارداتى محسوب مى شود. گاهى با فرض قرار دادن این امر که اندیشمندان حوزه علوم انسانى، بهره مند از رگه هاى روشنفکرى هستند و این روشنفکران نظر به غرب دارند، مورد نقد قرار مى گیرند! اما جالب این که دکتر ابراهیم فیاض به عنوان یکى از متفکران حوزه علوم انسانى، برخلاف این موضع معتقد است که تا غرب را نشناسیم به ایرانیت و اسلامیت خود هم معرفت نخواهیم یافت و با قاطعیت ابراز مى کند که در ایران آنان که نقد غرب مى کنند خود غربزده اند! «شیفتگى یا مخالفت با غرب از غرب نشناسى است.» البته تیر نقد او تنها اردوى یک طیف فکرى را نشانه نمى رود. فردید، جلال، شریعتى، سروش، هیچ یک از دایره نقد او بیرون نمى مانند. نزد او تعارف علمى جایى ندارد. صراحت لهجه و بى پرده گویى او در باب توصیف فضاى علمى کشور قابل تأمل و مثال زدنى است. بخش نخست این گفت و شنود را روز گذشته در همین صفحه ملاحظه کردید و اکنون ادامه آن را پیش رو دارید.
