آرشیو مقالات و مطالب فارسی

باقلا حاوی
ویتامین های آ.ب.ث و املاح مفیدی از جمله آهک، فسفر، آهن و غیره می باشد.
به همین علت در گروه خوراکی های خون ساز قرار دارد و مغز قلم استخوان ها را
نیز تقویت می کند. برای افرادی که دوره نقاهت را به سر می برند، باقلا
اثری نیروبخش دارد و در مبتلایان به برونشیت ایجاد خلط می کند، ضمنا
باقلا کلیه ها را تقویت کرده و به ریه ها نیرو بخشیده و سلول های مغز
استخوان را فعال می سازد. این خوراکی زود هضم بوده و به سرعت از معده
می گذرد و با خود فضولات را نیز به سهولت دفع می کند، ضمنا سینه و ریه
را پاک و تقویت و سرفه های خشک را درمان می کند. برای درمان رماتیسم، سیاتیک،
نقرس و درد مفاصل توصیه شده است که در حدود ?? الی ?? گرم از گل باقلا را در یک لیتر آب جوشانده و بعد از
صافی گذرانده و در فواصل غذا یک فنجان از آن را نوش جان نمایید.
به
افرادی که از میگرن رنج می کشند، سفارش گردیده است که ?? الی ?? گرم از گل باقلا را جوشانده و در فواصل غذا یک
فنجان بنوشند. توصیه می شود هرگز آب پخته باقلا را دور نریزید و آن را به
همراه باقلا بنوشید. زیرا گلو را نرم کرده و از تولید سنگ جلوگیری می کند و
گرفتگی معده را نیز برطرف می کند. افراط در خوردن باقلا باعث نفخ و
سنگینی معده شده و موجب کندی ذهن می شود.

البته
اگر با آب آن خورده شود عوارض آن کمتر خواهد بود. خوردن باقلا همراه ماست،
موجب دل پیچه می گردد و اگر به طور تازه زیاد مصرف شود باعث تاول دهان
می شود. بعضی افراد به باقلای تازه حساسیت داشته و مبتلا به بیماری فاویسم
می شوند. علامت این بیماری زرد شدن رنگ پوست بدن و احساس خستگی و سستی
در اعصاب، پیدا شدن خون در ادرار، سردرد و استفراغ است.

در این
عارضه خون بدن کم می شود و درمان آن معمولا تزریق خون و سرم های غذایی است.
بهترین راه برای جلوگیری از ابتلا شدن به این بیماری دو لپه کردن باقلا
و جوشاندن آن در آب و دور ریختن آب آن است و همچنین پختن آن در روغن و
افزودن ادویه ای مانند آویشن، دارچین، فلفل، میخک و از همه مهمتر گلپر می
باشد. افرادی که به بیماری هایی نظیر، کلسترول، تصلب شرائین، ضعف حافظه،
آترومی، افسردگی، اسیداوریک، سردرد، میگرن، نفخ دل درد، مالیخولیا، سنگ
اورات، خارش پوستی، فشار خون، صرع، بادفتق، احتقان و یبوست مبتلا می باشند
نباید در خوردن باقلا زیاده روی کنند.